Wat werken in de zorg je kan brengen

Werken in de zorg: een vak waarin je mag raken en geraakt worden.

Geen vak is zo mooi, divers, uitdagend én uitnodigend als de verpleegkunde, of in mijn geval: de kinderverpleegkunde.

Jaren geleden zette ik mijn eerste stappen in de zorg via de HBO-V. Tijdens mijn stage in de psychiatrie en later als duaal student in het toenmalige Gemini ziekenhuis, maakte ik vol verwondering kennis met de dagelijkse praktijk van de verpleegkunde.

Longziekten, interne geneeskunde, cardiologie, orthopedie, gynaecologie en verloskunde: op iedere afdeling mocht ik leren, zorgen en ervaren. Ik werd geraakt door de nabijheid die het vak met zich meebrengt. Het écht dichtbij mogen komen, het bieden van troost, het delen in verdriet, blijdschap en dankbaarheid.

Al snel ontdekte ik: de verpleegkunde is een vak waarin je werkelijk verschil kunt maken. Door er simpelweg te zijn. Door te luisteren, mogelijkheden te zoeken, creatief te denken en net dat stapje extra te zetten.

Waar veel samenkomt

Naast mijn werk in het ziekenhuis heb ik tijdens mijn opleiding ook ervaring opgedaan in de gehandicaptenzorg en de verpleeghuiszorg, in de vorm van bijbaantjes. Eerlijk gezegd: er was geen specialisme dat ik níét mooi vond. Overal ontmoette ik bevlogen professionals die mij vol enthousiasme hun vak wilden leren.

Misschien is het daarom ook niet zo gek dat ik uiteindelijk koos voor de kinderverpleegkunde, het specialisme waar zoveel samenkomt.

Ik ging werken in het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk, volgde de specialistische vervolgopleiding tot kinderverpleegkundige en maakte kennis met de zorg voor kinderen met brandwonden. Hier leerde ik hoe veelzijdig, complex, uitdagend en betekenisvol goede kindzorg kan zijn.

De stap naar de kinderthuiszorg

Een paar jaar later maakte ik de overstap naar de kinderthuiszorg. Hier kreeg ik te maken met een zeer diverse groep kinderen van 0 tot 18 jaar met een zorgvraag en een hulpbehoefte in hun eigen leefomgeving.

Meer dan ooit kwam ik terecht in de context van het hele gezin. Je mag hier ontzettend dichtbij komen, terwijl je steeds opnieuw zoekt naar de juiste balans tussen echte nabijheid en het bewaren van je professionele rol.

Ik verdiepte mij in veel aspecten van de medische kindzorg, waaronder kinderpalliatieve zorg en het inventariseren, indiceren en organiseren van kinderverpleegkundige zorg in de eigen omgeving. Thema’s als samenwerking, netwerkzorg en domeinoverstijgend denken werden steeds belangrijker.

Een vak dat blijft inspireren

In al die jaren in de medische kindzorg heb ik zó veel deskundige, betrokken en bevlogen professionals ontmoet. Mensen die er niet alleen zijn voor kinderen en gezinnen, maar ook voor elkaar. Altijd bereid om kennis te delen, om samen te leren en om steeds vaker zonder muren domeinoverstijgend samen te werken in het belang van passende zorg.

Het blijft me raken hoeveel er mogelijk is als we echt samenwerken.

De medische kindzorg is een werkveld dat uitnodigt om te blijven leren, te blijven verbinden en steeds opnieuw te kijken naar wat er wél kan.

Een prachtig, uitdagend en rijk vak, en ik ben dankbaar dat ik er iedere dag opnieuw deel van mag uitmaken.